Benjamin … mijn jongste
was bijna vier
toen 'kanker' hem
in zijn greep kreeg
was net geen zeven
toen hij stierf
in eindeloos lijden
Benjamin ... kwam in januari 1987 - ging in december 1993
Al zoveel jaren niet meer tastbaar aanwezig, maar in hoofd en hart toch altijd voelbaar dichter dan dichtbij.
Al zoveel jaren, een leegte nooit meer te vullen, een pijn niet te vatten in woorden.
Al zoveel jaren blijvende liefde voor en immens verlangen naar hem, dapper mannetje van toen amper zes.
Mijn jongste, drijvende kracht achter vijfentwintig jaar inzet ten bate van het Kinderkankerfonds UZ Gent.
Blijvende inspiratie voor mijn schrijfsels: acht dichtbundels en reeksen troostkaarten, goed voor een schenking van 68.000,00 euro op rekening van het Kinderkankerfonds UZ Gent.
Motivatie voor tal van vrijwillige, warme, meelevende harten.
Al strooide de tijd zand over het verleden, vergeten ...
kan niet, mag niet, moet niet.
'Houden van' gaat nooit over.
Mama