Het werd een gouden weekje dit jaar, de carnaval ofte krokusvakantie. Onder een schitterende voorjaarszon (in de schaduw was het wel nog wat frisjes) kon er de voorbije dagen genoten worden van gemaskerde zottigheid, van een méér dan uitnodigend strand, van een terrasje doen en ijsjes likken, van blij lachende […]
Ja, bij het kasten opruimen kom je nogal wat verleden tegen. Zo ook ‘het dagboek van een zeventienjarige’! Dan ga je even (je verliest de tijd uit het oog) zitten en lees je je ik van toen. Soms smoorverliefd, dan weer niet. Soms euforisch blij, dan weer niet. Soms kwaad […]
Nog maar eens een week afgevinkt, we zitten halfweg februari. Valentijn gaf zijn paard de sporen, nu zetten we koers naar carnaval en de krokusvakantie. Tijdens de kouwelijk voorbije dagen spendeerde ik de uren met het uitmesten van een paar kasten. Binnenkort hoor ik tot de zeventiger club en blijkbaar […]
Morgen, 30 januari, gaan we voor de …ste gedichtendag. Jaren geleden klein begonnen, nu uitgegroeid tot een gebeuren dat zelfs een ganse week in beslag neemt. In één van de eerste uitgaven stuurde ik ooit een gedicht naar Radio 2 en won met mijn schrijfsel twee aankoopbonnen voor de Fnac. […]
Het was al weer een tijdje geleden, dat we nog eens rond de tafel zaten met ons viertjes. ‘Ons viertjes’, dat zijn drie vriendinnen en ik, die elkaar al jaren kennen. Manlief noemt ons viertal, de Carré Confituur, want natuurlijk bestaan onze ontmoetingen uit lekkernijen, taartjes en koffie/thee. Maar …. […]
Eerst en vooral: aan al mijn ‘blezertjes’ (ik schat een tiental blog lezertjes) een bijzonder hartwarmend 2025! Mijn kaartjes zijn op de Post, ze komen in een ‘rotvaart’ naar jullie (zij die ik ken, natuurlijk) toe. ‘Hangouderen’ … is mijn stopwoordje sedert oudejaarsavond 2024! Er wordt zo vaak gewag gemaakt […]
Morgen, om negen uur ’s ochtends, zal het éénendertig jaar geleden zijn, dat het kleine, door kanker geteisterde lijfje van Benjamin, eindelijk rust vond. De rust waar hij als zesjarige zo naar snakte en verlangde. Weg pijn, weg het kind onwaardig lijden, het eindeloos afzien …. voor altijd slapen, nooit […]
Het gaat snel, het ouder worden. Eind deze week telt Manlief een jaartje méér. Op zijn sloffen loopt hij naar halfweg zeventig. In diezelfde tijdspanne is ook de Sint aan de beurt. Jaarlijks sloft deze goede, door en door oude man van dak naar dak, van schoorsteen naar schoorsteen … […]
Sinds éénendertig jaar is de herfstperiode, van september tot december, voor mij de meest beladen tijd van het jaar. Het waren de maanden voor Benjamins sterven: martelende pijn, een kind onwaardig lijden, wurgende angst, aftakelen .. afzien. Het waren maanden van onmacht en tranen, verstikkende onzekerheid, elke dag de vraag: […]
Vandaag 1 november, grijs en somber, warm en nat. Waar is de tijd, dat we de begraafplaats bezochten op deze obligate datum en met bevroren tenen weer huiswaarts reden? Een lang geleden verhaal. In de eerste plaats, omdat er van vriesweer nog zelden sprake is en in de tweede plaats, […]