Morgen, 30 januari, gaan we voor de …ste gedichtendag. Jaren geleden klein begonnen, nu uitgegroeid tot een gebeuren dat zelfs een ganse week in beslag neemt. In één van de eerste uitgaven stuurde ik ooit een gedicht naar Radio 2 en won met mijn schrijfsel twee aankoopbonnen voor de Fnac. Hoe leuk was dat! Dit jaar is het gekozen thema ‘lijfelijkheid’ en wil ik over dit onderwerp hier op mijn blog wel iets posten.
Want … er bestaat niets ‘lijfelijker’, dan maanden samen met je stervend kind naar de dood toeleven. Samen in de zetel, dicht tegen elkaar aan, machteloos wachtend op wat komen moet.
Want … er bestaat niets ‘lijfelijker’ dan die tsunami verdriet, die je telkens weer overmant terwijl je ogenschijnlijk dagdagelijks gewoon verder door het leven stapt of die je overvalt als een dief in de nacht en de slaap ver weg houdt.
lijfelijkheid is …
in de zetel
gegoten zitten
moeder en kind
gesmolten tot één
het lot als zwaard
boven het hoofd
moedertranen druppend
in glanzende lokken
kindertranen vallend
op liefdevolle handen
elkanders geur
dragen in elke porie
harten omstrengeld
in ontworteld voelen
geplooid tot één
tegen elkaar aan
kriel vogelpootje
eens kindervingertjes
zoekend naar houvast
niets lijfelijker …
dan de dood afwachtend
in de ogen kijken
samen met je stervend kind
Doris Dorné – 29 januari 2025
Nog geen reacties