Pasen … de klokken vlogen op vermeende vleugeltjes, chocoladeloos, terug naar het verre Rome en de Paashaas koos met lege mand haastig het hazenpad richting wie weet waar. Pasen … ik heb er nooit echt iets mee gehad. Geloof in Goede Vrijdag en de wederopstanding van Jezus, het is mij volledig vreemd. Alle respect voor mensen, die daar troost en sterkte in vinden, ik gun het hen, maar aan mij is het niet besteed. Jaren geleden, leerde ik Ivan kennen. Een beeldend kunstenaar, die toen met wegwerpmetaal prachtige kunstwerken maakte. Zijn kunst droeg de taal van het geloof, hij is diep protestants gelovig. Wonder boven wonder bleken zijn werken als gegoten bij mijn teksten te passen. We gaven allebei een andere invulling aan zijn werk, maar het klikte wonderwel. De basis van tal van tentoonstellingen samen, lag in wederzijds respect. Ondertussen schakelde Ivan (Peel) over op fotografie en ook dat doet hij met volle overgave. De beelden door hem gemaakt, spreken voor zich.
Pasen … draagt wel wat herinneringen. Op televisie zag ik de door de zon gesmolten eieren in het gras liggen. Ook iets wat we ooit mochten meemaken, toen de paasmandjes van de kleuters in de bomen van de kinderboerderij werden gehangen en de zon toch ook een beetje spelbreker was en gaten in de eitjes boetseerde. Het mooiste Paas herinneren voor mij, leeft in een foto van Benjamin. Ingeschreven in een andere school, om na anderhalf jaar in isolatie thuis, een nieuwe start te nemen na de paasvakantie, bleken de kleuterjuffen ook voor hem een mandje te hebben gevuld. Tussen al de kleuters hem onbekend, mocht hij in de kinderboerderij op zoek gaan naar zijn verborgen schat. Een vriendin nam een foto van hem: mandje in de hand, glimlach van oor tot oor, stralende ogen onder rode muts, kikkerlaarsjes aan zijn voeten. Zo trots er ook bij te mogen horen. Een eerste, geslaagde ontmoeting met de buitenwereld en toekomstige klasgenootjes, na achttien maanden afzondering. Ik mag graag naar die foto kijken. Het is een beeld, dat mijn hart koestert en me doet lachen naar mijn glimlachend, dolgelukkig kind van toen, klaar om de wereld te heroveren.
Pasen … bestempelt mijn geloof in de warmte rondom mij!
Nog geen reacties